Mε Tοyota GT86 & Corolla AE86 στην Πάρνηθα
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΗμερομηνία: 1 Φεβρουαρίου
Αυτοκίνητα: Toyota GT86, Toyota Corolla AE86
Οδηγοί: Γιάννης Χαρπίδης, Ευριπίδης Γεράρδης
Διαδρομή: Ανάβαση Πάρνηθας
Initial D
Πρόκειται για τον τίτλο ενός από τα πιο δημοφιλή αυτοκινητικά κόμικ, που εξελίσσεται στον
κόσμο των παράνομων αγώνων drift, με πρωταγωνιστή έναν νεαρό Ιάπωνα και την Corolla AE86.
Ένα μοντέλο-σταθμός στην ιστορία της Toyota, που αγαπήθηκε για το χαρακτήρα και την οδική
του ανταποδοτικότητα, λειτουργώντας ως πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία της σημερινής
GT86.
Πόσα αυτοκίνητα μπορούν άραγε να καυχηθούν πως κατάφεραν να κερδίσουν μια τόσο ξεχωριστή
θέση στην καρδιά των οδηγών και στο πάνθεον της αυτοκίνησης, ώστε να γίνουν ακόμα και
πρωταγωνιστές σε ιστορίες που θα μείνουν για πάντα ζωντανές, όντας αποτυπωμένες στο χαρτί
ενός κόμικ ή στο φιλμ μιας ταινίας; Και δε μιλάμε για «γαλαζοαίματες» supercar κατασκευές
με σχεδόν ονειρική διάσταση, αλλά για καθΆ όλα γήινα μοντέλα, που όμως διαθέτουν αυτό το
«κάτι» που τα κάνει να ξεχωρίζουν και να αιχμαλωτίζουν την καρδιά και το μυαλό.
Ανάμεσα σε αυτές τις λίγες περιπτώσεις και η Corolla AE86, η σπορ έκδοση του best-seller
της Toyota από τα μέσα της δεκαετίας του Ά80, που εξελίχθηκε σε ένα μοντέλο-θρύλο με
έντονη αγωνιστική παρουσία, με φανατικούς οπαδούς, λάτρεις της οδήγησης, και έγινε
αγαπημένο «παιδί» των απανταχού βελτιωτικών οίκων και των ορκισμένων drifter στην Ιαπωνία
αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Το κυριότερο; Η γοητεία της ΑΕ86 παραμένει μέχρι και σήμερα αναλλοίωτη, εκφράζοντας μια
φιλοσοφία με αδιαμφισβήτητη αξία για την αυτοκίνηση. Αυτή, δηλαδή, της οδηγικής
ανταποδοτικότητας κάτω από το πρίσμα της απλής, αλλά εύστοχης μηχανολογίας, που δημιουργεί
το υπόβαθρο για την ενίσχυση των δεσμών μεταξύ ανθρώπου και μηχανής. Μια φιλοσοφία που
σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά την ΑΕ86 ενέπνευσε τους Ιάπωνες τεχνικούς για τη δημιουργία
της GT86, μιας κατασκευής που χτίστηκε με κύριο γνώμονα τις εγωιστικές απαιτήσεις του
οδηγού, ξεφεύγοντας από τα παγιωμένα σημερινά πρότυπα. Το παρελθόν και το παρόν, λοιπόν,
της οδηγοκεντρικά δοσμένης σπορ έκφρασης με την υπογραφή της Toyota - και, βέβαια, τι
καλύτερο από τη συνύπαρξη των δύο κόσμων σε ένα ταξίδι από το χθες στο σήμερα;
Club 86
Παρά την παρουσία αρκετών AE86 στο χώρο των ελληνικών αγώνων, ο αριθμός των πολιτικών
εκδόσεων που πουλήθηκαν στην εγχώρια αγορά, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, δεν ξεπέρασε
τις μερικές δεκάδες, καθώς δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως πρόκειται για μια ειδική έκδοση
της Corolla. Αυτονόητο, λοιπόν, το ότι σήμερα είναι μετρημένες αυτές που, έπειτα από
σχεδόν τριάντα χρόνια, παραμένουν σε άρτια κατάσταση, και ακόμα λιγότερες όσες έχουν
αποφύγει τις υπερβολικές παρεμβάσεις, διατηρώντας την αρχική τους μορφή.
Ανάμεσα σε αυτές τις λίγες εξαιρέσεις και η μαύρη ΑΕ86 Levin του Ά87, που ο αναγνώστης
και, πάνω απΆ όλα, φίλος των 4Τροχών Ευριπίδης Γεράρδης με αγάπη και αφοσίωση καταφέρνει
να διατηρεί ανεπηρέαστη από το πέρασμα του χρόνου. Ιδανική ευκαιρία για να ζήσουμε με το
πρωτότυπο και το διάδοχο πίσω από το τιμόνι της ΑΕ86 και της GT86, αναζητώντας τα στοιχεία
του χαρακτήρα που συνδέουν τις δύο κατασκευές, και μάλιστα σε ένα περιβάλλον με έντονη
αυτοκινητική αύρα, όπως το ανέβασμα της Πάρνηθας.
Οι σκέψεις ξεκινούν από την πρώτη στιγμή της συνάντησης, από τα οπτικά ερεθίσματα και τις
αλλαγές στην αντίληψη της αισθητικής που συνεπάγεται η ηλικιακή διαφορά των δύο
αμαξωμάτων. Σε κάθε περίπτωση, θα ήταν άδικη η όποια σύγκριση των καμπυλών της επιθετικής
σιλουέτας της GT86, που αιχμαλωτίζει το βλέμμα, με τις απλές, τετραγωνισμένες, καθαρές
ακμές της Corolla. Μην ξεχνάμε πως το σύγχρονο σπορ μοντέλο της Toyota σχεδιάστηκε εξαρχής
ως ένα καθαρόαιμο κουπέ, διευρύνοντας τις επιλογές των σχεδιαστών, όταν η ΑΕ86, τόσο στη
χάτσμπακ όσο και στην τριών όγκων έκδοση, ήταν αναγκασμένη να διατηρήσει τους οπτικούς
δεσμούς με τις συμβατικές 4θυρες και 5θυρες Corolla. Ακόμα και έτσι, όμως, δεν μπορείς
παρά να σκεφτείς πως η χαμηλή 2θυρη φιγούρα, που ακόμα και σήμερα δεν περνά απαρατήρητη,
θα πρέπει στα νιάτα της να έκανε πολλά κεφάλια να γυρνούν στο πέρασμά της.
Ωστόσο, η ουσία, τόσο στο σήμερα όσο και στο χθες, κρύβεται σε όσα συνθέτουν την
πραγματική υπόσταση των δύο μοντέλων. Και εδώ μιλάμε, φυσικά, για τις επιλογές σε καθαρά
μηχανολογικό επίπεδο, που διαμορφώνουν και το χαρακτήρα ενός μοντέλου. Αν κάτι σήμερα
ξεχωρίζει την GT86 από όσα πλέον θεωρούνται δεδομένα για την εικόνα ενός καθωσπρέπει σπορ
μοντέλου, είναι αυτές οι επιλογές σε καίριους τεχνικούς τομείς. Μόνο τυχαία δεν είναι,
άλλωστε, η επιμονή των Ιαπώνων σε κάθε αναφορά για το νέο μοντέλο τους σχετικά με τις
προϋποθέσεις που τέθηκαν από τα πρώτα κιόλας στάδια εξέλιξης. Ότι, δηλαδή, η GT86 θα
έπρεπε να έχει την πρέπουσα σπορ διάταξη «κινητήρα/μετάδοση εμπρός/πίσω» σε συνδυασμό με
χαμηλό βάρος. Ακόμα, πως η δυναμική της δε θα πήγαζε από εντυπωσιακές τιμές απόδοσης,
επιτάχυνσης και πρόσφυσης, αλλά από τη δυναμική ισορροπία και το ζύγισμα, με στόχο τη
μέγιστη οδηγική πιστότητα. Και αυτές οι προδιαγραφές δεν παρακάμφθηκαν στο παραμικρό στο
δρόμο προς την υλοποίηση (όπως πολλές φορές γίνεται), αλλά τηρήθηκαν με απόλυτη ακρίβεια.
Έτσι, σήμερα μιλάμε για ένα πραγματικά σπορ κουπέ με τη σωστή διάταξη κινητήρα/μετάδοσης,
που δεν ξεπερνά τα 1.250 κιλά, με ένα ιδιαίτερα χαμηλό κέντρο βάρους και με εύστοχα
προσεγμένες προδιαγραφές, όπως την πίσω ανάρτηση με διπλά ψαλίδια, το τιμόνι-«ξυράφι», το
6άρι κιβώτιο με την πυκνή διάταξη αλλά και το διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης Torsen.
Όσο για τον κινητήρα, που αποτελεί και την πιο σαφή μαρτυρία της συνεργασίας Toyota-
Subaru, η υιοθέτηση του 2λιτρου μπόξερ κάθε άλλο παρά συμβιβαστική μπορεί να θεωρηθεί,
όντας απόλυτα εναρμονισμένη με τη φιλοσοφία της κατασκευής. Οι 200 ίπποι μπορεί να μην
εντυπωσιάζουν με βάση τα σημερινά δεδομένα, όμως η επιλογή της ατμοσφαιρικής αναπνοής και
της πολύστροφης λειτουργίας συμβάλλει ουσιαστικά στη δημιουργία μιας σαφώς καθαρόαιμης
αίσθησης. Και αν κάποιος αναρωτηθεί πώς οι Ιάπωνες εμπνεύστηκαν κάτι τέτοιο, αρκεί να
ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στις αντίστοιχες προδιαγραφές της AE86. Και αν δε γνωρίζει
σε ποιο μοντέλο αναφέρονται οι αριθμοί και τα στοιχεία, είναι σχεδόν αδύνατο να υποψιαστεί
πως αντιστοιχούν σε αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής της δεκαετίας του Ά80, αποδεικνύοντας την
πρωτοποριακή για την εποχή του φιλοσοφία.
ΚατΆ αρχάς, στέκεσαι στην εντελώς διαφορετική από τις συμβατικές προσθιοκίνητες Corolla
επιλογή της μετάδοσης στους πίσω τροχούς, που τότε αποτελούσε πρακτικά μονόδρομο για μια
σπορ κατασκευή. Ακόμα περισσότερο εντυπωσιάζουν οι επιλογές στην αρχιτεκτονική της
ανάρτησης, με τα εμπρός γόνατα ΜακΦέρσον και, κυρίως, τη διάταξη 4 συνδέσμων πίσω. Η
συνέχεια έχει να κάνει με τις προηγμένες τεχνολογικά επιλογές σε κάθε επιμέρους τομέα,
ξεκινώντας, καταρχήν, με το 1.600άρη κινητήρα με τον ηλεκτρονικό ψεκασμό, το 16βάλιβδο
καπάκι, τους δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους και τη μεταβλητού μήκους πολλαπλή εισαγωγής,
που άγγιζε τους 124 ίππους, με τον κόφτη να ξεπερνά τις 7.500 σ.α.λ.! Τιμές σίγουρα
εντυπωσιακές για την εποχή, που, σε συνδυασμό με τα μόλις 950 κιλά βάρους, χάριζαν στην
ΑΕ86 μια αναλογία 7,6 κιλών/ίππο αλλά και ζηλευτές επιδόσεις, όπως τα 8,5 δλ. για το «0-
100» και τα 200 χλμ./ώρα τελικής ταχύτητας.
Την εικόνα συμπληρώνουν ιδανικά οι πυκνά κλιμακωμένες σχέσεις του 4τάχυτου κιβωτίου με την
αρκετά κοντή τελική σχέση μετάδοσης και, βέβαια, το στάνταρντ σε όλες τις ΑΕ86 μπλοκέ
διαφορικό με δισκάκια, καθώς και τα δισκόφρενα σε όλους τους τροχούς. Με όλα τα παραπάνω
να στοιχειοθετούν την εικόνα ενός καθΆ όλα αξιόλογου αυτοκινήτου -ακόμα και με βάση τα
σημερινά δεδομένα-, δεν μπορείς παρά να αναζητάς την ευκαιρία για να διαπιστώσεις τα
ερεθίσματα που πραγματικά μπορεί να σου δώσει μια τέτοια δημιουργία σε σχέση με αυτά της
αντίστοιχης φιλοσοφίας στη σύγχρονη εκδοχή της.
Η εξέλιξη των ειδών
Στην Πάρνηθα, λοιπόν, και μάλιστα από τη θέση του οδηγού, σε ένα ταξίδι από το σήμερα στο
χθες, μέσα από δύο κατασκευές με κυρίαρχο στοιχείο τον οδηγοκεντρικό, απαλλαγμένο από
συμβιβασμούς χαρακτήρα. Σαφώς δε στέκεσαι σε συγκρίσεις συνδεδεμένες με το επίπεδο
απόδοσης, αφού οι δεκαετίες που χωρίζουν τα δύο μοντέλα συνεπάγονται και ανάλογη
διαφοροποίηση σε αυτόν τον τομέα. Επί του προκειμένου, δεν έχει σημασία το «πόσο», αλλά το
«πώς», οπότε κοιτάς πίσω από τις φαινομενικά χαοτικές διαφορές, δίνοντας προσοχή στα
στοιχεία που τελικά εκφράζουν την κοινή φιλοσοφία. Όπως ακριβώς στην GT86, έτσι και εδώ δε
στέκεσαι στην απόλυτη ταχύτητα, αλλά στον τρόπο που το σύνολο καταφέρνει να σε κερδίσει.
Τι κι αν μεταξύ των αντίστοιχου προσδιορισμού προτάσεων δεν είναι η ταχύτερη με το πόδι
στο πάτωμα σε μια ευθεία ή δε σπάει τα χρονόμετρα μέσα στην πίστα; Εντέλει δικαιολογείς
ακόμα και αυτήν την αδυναμία, μπροστά στην ικανότητα να τη «φοράς» καθισμένος χαμηλά στο
εξαιρετικό μπάκετ, με το τιμόνι, τον επιλογέα και τα φρένα να γίνονται προέκταση του
σώματος, την ίδια στιγμή που η ζωντάνια της απόκρισης και η ακρίβεια των αντιδράσεων σε
κάνουν να αισθάνεσαι το σύνολο απευθείας συνδεδεμένο με τη σκέψη και το μυαλό σου.
Λίγη σημασία έχει αν βρίσκεσαι σε ανοιχτό δρόμο σε ένα ιδανικό σκηνικό, όπως αυτό της
κλασικής Ανάβασης της Πάρνηθας με τα συνεχόμενα στενά «εσάκια» και τις διαδοχικές
φουρκέτες, απολαμβάνοντας τη διαδρομή και την καθαρότητα της επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπου
και μηχανής, ή αν βρίσκεσαι στο απόλυτα ασφαλές περιβάλλον την πίστας -όπως είχαμε την
ευκαιρία με την GT86 σε δεύτερο χρόνο-, παίζοντας πλέον με τα όρια και αποκαλύπτοντας την
καθαρόαιμη πτυχή του χαρακτήρα της. Σε κάθε περίπτωση, συνειδητοποιείς πως δεν πρόκειται
για ακόμα ένα μοντέλο με απλώς σπορ διάσταση, η οποία όμως υποκύπτει στα «πρέπει» του
σήμερα, αλλά για μια μηχανή με απλότητα, λεπτομέρεια και χαρακτήρα, που έχει φτιαχτεί για
να οδηγείται και εξυπηρετεί τέλεια αυτόν το σκοπό. Κατά κάποιον τρόπο ανακατεύει τη λίστα
των προτεραιοτήτων, φέρνοντας πιο κοντά στην κορυφή αξίες και παραμέτρους που άλλοτε ήταν
άμεσα συνυφασμένες με τη σπορ φιλοσοφία, και που σήμερα αποδεικνύουν την αντοχή και τη
διαχρονικότητά τους μέσα από παραδείγματα όπως αυτό της ΑΕ86. Και αυτό είναι κάτι που
μπορείς πραγματικά να καταλάβεις μόνο με την απευθείας επαφή.
Σύντομα, η αρχική διστακτικότητα για την ευαισθησία και τις ιδιαιτερότητες που μπορεί να
κρύβει ένα αυτοκίνητο με τρεις δεκαετίες στην πλάτη του δίνει τη θέση της στον
ενθουσιασμό. Καμία σχέση με εύθραυστα κλασικά αυτοκίνητα της λογικής «κοίτα, αλλά μην
αγγίζεις» εκθεσιακής φιλοσοφίας. Η συγκεκριμένη ΑΕ86, χάρη τόσο στο μεράκι του ιδιοκτήτη
της όσο και στη φροντίδα του πολύπειρου τεχνικού Μάρκου Θεοδωρίδη, ο οποίος έχει την
ευθύνη συντήρησής της, διατηρείται στην ίδια λειτουργική κατάσταση που είχε και τότε, με
όλα τα στοιχεία του χαρακτήρα της αμετάβλητα και έτοιμα να σε κερδίσουν. Όπως σε κερδίζει
από την πρώτη στιγμή η χαμηλή θέση οδήγησης με το τιμόνι και τον επιλογέα στη σωστή θέση,
σε μια εποχή που η εργονομία έμοιαζε άγνωστη λέξη. Επιπλέον, το ογκώδες ταμπλό με τα
μεγάλα, ευδιάκριτα όργανα ενισχύει την αίσθηση της επικεντρωμένης στον οδηγό διαρρύθμισης.
Σε προδιαθέτει, λοιπόν, να οδηγήσεις, και όχι μόνο επειδή σε προκαλεί το περιβάλλον, αλλά
και γιατί τα ερεθίσματα που λαμβάνεις από χειριστήρια, πλαίσιο και κινητήρα συνάδουν προς
αυτό.
Οι πρώτες θετικές εντυπώσεις έρχονται από τον επιλογέα με το ακριβέστατο θετικό κούμπωμα,
που σίγουρα θα έκανε αρκετά σύγχρονα σύνολα να ζηλεύουν. Την ίδια στιγμή, ο 16βάλβιδος
1.600άρης με τον κωδικό «4A-GE» σε ταξιδεύει στην εποχή των πρώτων βημάτων της τεχνολογίας
που σήμερα αποτελεί δεδομένο. Απολαμβάνεις, λοιπόν, την ευστροφία και, κυρίως, την
αμεσότητα της απόκρισης που εξασφαλίζει η μηχανική σύζευξη του πεντάλ του γκαζιού με την
πεταλούδα τροφοδοσίας, και εκμεταλλεύεσαι την κοντή κλιμάκωση ώστε να ξεφύγεις από τη
χαμηλή, χωρίς ροπή περιοχή στροφών μέχρι η βελόνα του στροφομέτρου να ξεπεράσει την
ένδειξη των 3.500-4.000 σ.α.λ., όπου πλέον η παρουσία της δύναμης γίνεται περισσότερο
έντονη. Η διαδικασία σού φέρνει στο μυαλό την ανάλογη αντιστοιχία του μπόξερ κινητήρα της
GT86 σε σχέση με τα υπερτροφοδοτούμενα σύνολα, που πλέον αποτελούν τη συνηθέστερη επιλογή
στις σπορ κατασκευές.
Ο λόγος, από εκεί και πέρα, στο τιμόνι, με την έλλειψη υποβοήθησης να είναι ίσως το πιο
χαρακτηριστικό στοιχείο που σου υπενθυμίζει πως βρίσκεσαι σε ένα αυτοκίνητο άλλης εποχής,
οπότε ευτυχώς που η σχετικά μεγάλη διάμετρος διευκολύνει στο μέτρο του δυνατού τους
επιτόπιους ελιγμούς. Δικαιολογείς δε τη μικρή ασάφεια γύρω από την ευθεία, έχοντας στο
μυαλό και την ηλικία της κρεμαγιέρας, και μένεις σε αυτήν τη σχεδόν άγνωστη στην εποχή μας
αίσθηση της εξαιρετικής ευκρίνειας των σημάτων που λαμβάνεις για την κατάσταση των εμπρός
τροχών υπό γωνία, αλλά και στη ζωντάνια της απόκρισης του καλοζυγισμένου πλαισίου σε κάθε
σου εντολή. Συνειδητοποιείς, τελικά, πως αυτή η αφιλτράριστη αίσθηση των πληροφοριών από
τον κινητήρα και όλα τα χειριστήρια, όπως και η αμεσότητα στην επικοινωνία οδηγού και
αυτοκινήτου είναι και τα στοιχεία που σε κερδίζουν. Αυτά κρύβονται πίσω από τη διαχρονική
γοητεία της AE86, η οποία με ελάχιστες βελτιώσεις θα μπορούσε ακόμα και σήμερα να σταθεί
απέναντι στο σύγχρονο ανταγωνισμό.
Τα διαμάντια είναι παντοτινά
Πρόκειται για περιπτώσεις που η πραγματικότητα ξεπερνά τις προσδοκίες, αφού, γνωρίζοντας
την ακαταμάχητη έλξη που ασκεί η GT86, δεν περιμέναμε ο πρόγονος και το πρότυπό της, στη
μορφή της AE86, να μπορεί ακόμα και σήμερα να είναι αντίστοιχα πλούσιος σε ερεθίσματα που
σε αιχμαλωτίζουν, ώστε τελικά να βρίσκεσαι μπροστά στο ευχάριστο δίλημμα σχετικά με την
επιλογή ποιο να οδηγήσεις. Και αυτό γιατί και οι δύο αυτές κατασκευές, η καθεμία με τον
τρόπο της, προβάλλουν άποψη, χαρακτήρα και ουσία, εκφράζοντας πραγματικές αξίες της σπορ
αυτοκίνησης με κεντρικό άξονα τον οδηγό. Αναμφίβολα, τέτοια αυτοκίνητα μπορούν να
φτιαχτούν μόνο από ανθρώπους που αγαπούν την οδήγηση, και όχι να προκύψουν απλώς μέσα από
σύνθετα προγράμματα υπολογιστών και ψυχρούς υπολογισμούς προσομοιώσεων. Και, όσο υπάρχουν
μυαλά με άποψη και πάθος όπως αυτά των τεχνικών της Toyota, τα οποία χρησιμοποιούν ιδανικά
στην παράδοση για να δημιουργούν το μέλλον, τότε η ιδέα της πραγματικής αυτοκίνησης θα
είναι για πάντα ζωντανή._ Γ. Χ.
Ο παλιός είναι αλλιώς, αλλά και ο νέος είναι ωραίος!
Πολυφορεμένη ατάκα, που δεν κατάφερα να αποφύγω - θα ήταν δύσκολο, εξάλλου. Κάθομαι και
χαζεύω -ώρα τώρα- την κόκκινη κούκλα μπροστά μου, και αρχίζω να ξεθάβω από το μυαλό τα
βιώματα από την πρώτη μου επαφή με το αυτοκίνητο. Βιώματα που πολλές φορές γίνονται
κολλήματα και που έχουν να κάνουν με το αυτοκίνητο του μπαμπά, με την πρώτη μας γρήγορη
βόλτα με τον φίλο ή τον ξάδερφο ή με εκείνη την αφίσα που είχε ένθετη το περιοδικό. Και,
όσο περνούν τα χρόνια και η τεχνολογία κάνει τα αυτοκίνητα όλο και καλύτερα, γρηγορότερα
και ασφαλέστερα, αρχίζει αυτό το ανικανοποίητο, που εκφράζεται με τη νοσταλγία για τις
κατασκευές τις οποίες πλέον κανείς δε φτιάχνει «όπως παλιά».
Τίποτα δεν είναι πλέον όπως παλιά... Ξέρετε όμως κάτι; Ναι! Υπάρχουν και σήμερα αυτοκίνητα
για να τα οδηγήσεις και να κολλήσεις! Όπως παλιά! Να μπεις μέσα, να ξεκινήσεις και να
χαμογελάς από τα πρώτα μέτρα. «Λες και στρίβει μόνη της εκεί που σημαδεύει το μάτι σου»,
είπε ο ανιψιός μου. Απλό και ξεκάθαρο. Βάλαμε δίπλα της τη «γριά» μου. Το παιδικό μου
όνειρο. Το παλιό μου παλτό. Λίγο φθαρμένο, λίγο σκονισμένο, αλλά τόσο αγαπημένο. Είναι
αυτές οι στιγμές που συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να έχει αυτό το ηλίθιο χαμόγελο, χωρίς
καλά καλά να ξέρει γιατί. GT86 και AE86 - τόσο διαφορετικές, αλλά και τόσο ίδιες. Και στο
όνομα και στη χάρη. Μεγάλωσα και το συναίσθημα με κάνει να χάνω την αντικειμενικότητά μου.
Δε με νοιάζει. Δεν είναι πάντα κακό να βάζεις συναίσθημα στην κρίση σου. Την παλιά την
αγαπώ και θα την αγαπώ. Η καινούργια, όμως, είναι έρωτας..._ Ευριπίδης Γεράρδης
Box
Με την GT86 στα Μέγαρα
Δύσκολα ξεφεύγεις από τον πειρασμό να βρεθείς πίσω από το τιμόνι της GT86, πόσω μάλλον
μπροστά στην ευκαιρία να την απολαύσεις κάτω από τις ιδανικές συνθήκες που μόνο η πίστα
μπορεί να προσφέρει. Και η επίσκεψη στην πίστα των Μεγάρων είναι πλέον εύκολη υπόθεση,
χάρη στα τακτικά open track days που διοργανώνει η Hellenic Track Days
(www.hellenictrackdays.gr) του Γιώργου Λαζαράκου.
Στα Μέγαρα, λοιπόν, υπό το βλέμμα των V-Box, με την GT86, παρά τα ταλαιπωρημένα ελαστικά
της, να σταματά το χρονόμετρο στο 1:14.7. Όπως και στην αντίστοιχη επαφή μας στις Σέρρες,
η επίδοσή της δε βασίζεται τόσο στη δύναμη κατά τη φάση της επιτάχυνσης (η μέγιστη
ταχύτητα στο τέλος της μεγάλης ευθείας δεν ξεπέρασε τα 152 χλμ./ώρα), αλλά περισσότερο
στην ισορροπία των δυναμικών χαρακτηριστικών του πλαισίου, στην ακρίβεια του τιμονιού και
στην αμεσότητα των αντιδράσεων με τους τροχούς υπό γωνία. Μεγαλύτερη βαρύτητα, μάλιστα,
στην επίτευξη του ταχύτερου περάσματος δεν έχουν τόσο οι δύο γρήγορες αριστερές Κ3 και Κ8,
όπου σημαδεύεις και περνάς εύκολα χωρίς απόκλιση ή τάσεις αποσταθεροποίησης του πίσω
μέρους από την επιθυμητή τροχιά. Αντίθετα, το «παιχνίδι» παίζεται στις πιο κλειστές Κ1-2,
Κ4, Κ6 και, βέβαια, στην παρατεταμένη Κ9, όπου απαιτείται κατάλληλη εκμετάλλευση της
ακρίβειας του εξαιρετικά ουδέτερου εμπρός μέρους στον καθορισμό της ιδανικής τροχιάς. Aπό
εκεί και πέρα, με 2η σχέση στο κιβώτιο και σωστό ζύγισμα του γκαζιού, ώστε οι πίσω τροχοί
να βρίσκονται στα όρια της πρόσφυσης, επιτυγχάνοντας ένα ελαφρύ γλίστρημα της ουράς που
βοηθά στη ρύθμιση της τροχιάς στην έξοδο της στροφής, χωρίς αυτό να εξελιχθεί σε χρονοβόρα
υπερστροφή.
Από εκεί και πέρα, μικρή σπαζοκεφαλιά σε σχέση με τη χάραξη της πίστας και την κλιμάκωση
του κιβωτίου αποτελεί η Κ5, όπου με 2η σχέση βρίσκεσαι στον κόφτη ελάχιστα πριν από την
έξοδο της στροφής, ενώ με 3η ο κινητήρας πέφτει σε πιο χαμηλές από τις ιδεατές στροφές
στην αρχή της μεγάλης ευθείας, οπότε η ιδανική επιλογή εξαρτάται περισσότερο από την
εκτέλεση εκ μέρους του οδηγού, καθώς πρακτικά οι διαφορές είναι ελάχιστες._ Γ. Χ.
Initial D
Το εξαιρετικά δημοφιλές ιαπωνικό κόμικ του Shuichi Shigeno κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το
1995, και μέχρι σήμερα έχει μεταφερθεί σε αρκετές σειρές κινουμένων σχεδίων αλλά και στη
μεγάλη οθόνη. Πρωταγωνιστής είναι ο νεαρός Takumi Fujiwara, που τα πρωινά εργάζεται σε
πρατήριο καυσίμων και το βράδυ ως διανομέας στην οικογενειακή επιχείρηση με την Corolla
AE86 Trueno του πατέρα του. Αυτή του η ασχολία τον βοηθά να αναπτύξει και τις οδηγικές του
ικανότητες, αλλά τον μπλέκει και σε αρκετές περιπέτειες στον κόσμο των παράνομων αγώνων
στην Ιαπωνία, από τους οποίους γεννήθηκε και το drift. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως την
αρχισυντακτική εποπτεία του κόμικ έχει ο επαγγελματίας οδηγός και ένας από τους
πρωτοπόρους στο drift, Keiichi Tsuchiya.
Toyota GT86
ΚΥΒΙΣΜΟΣ 1.998 κ.εκ.
ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ 200 ίπποι/7.000 σ.α.λ.
ΜΕΓ. ΡΟΠΗ 20,9 χλγμ./6.400-6.600 σ.α.λ.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ΕΜΠΡΟΣ Γόνατα ΜακΦέρσον, αντιστρεπτική
ΠΙΣΩ Διπλά ψαλίδια, αντιστρεπτική
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
ΚΙΝΗΣΗ Πίσω, διαφορικό Torsen
ΚΙΒΩΤΙΟ Χειροκίνητο 6 σχέσεων
ΦΡΕΝΑ
ΕΜΠΡΟΣ/ΠΙΣΩ Αεριζόμενοι δίσκοι/Δίσκοι
ΔIAΣTAΣEIΣ
MHK.xΠΛ.xYΨ. 4.240x1.775x1.285 χλστ.
METAΞONIO 2.570 χλστ.
BAPOΣ 1.239 κιλά
ΚΙΛΑ/ΙΠΠΟ 6,2
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ 7,4 δλ.*
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 226 χλμ./ώρα
*ΤΙΜΕΣ 4Τ
Toyota Corolla AE86
ΚΥΒΙΣΜΟΣ 1.587 κ.εκ.
ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ 124 ίπποι/6.600 σ.α.λ.
ΜΕΓ. ΡΟΠΗ 14,8 χλγμ./5.200 σ.α.λ.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ΕΜΠΡΟΣ Γόνατα ΜακΦέρσον, αντιστρεπτική
ΠΙΣΩ 4 συνδέσμων, αντιστρεπτική
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
ΚΙΝΗΣΗ Πίσω, διαφορικό με δισκάκια
ΚΙΒΩΤΙΟ Χειροκίνητο 5 σχέσεων
ΦΡΕΝΑ
ΕΜΠΡΟΣ/ΠΙΣΩ Αεριζόμενοι δίσκοι/Δίσκοι
ΔIAΣTAΣEIΣ
MHK.xΠΛ.xYΨ. 4.285x1.625x1.335 χλστ.
METAΞONIO 2.400 χλστ.
BAPOΣ 950 κιλά
ΚΙΛΑ/ΙΠΠΟ 7,7
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ 8,5 δλ.
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 200 χλμ./ώρα